A. Test for basic formatting

A.1. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Duo Reges: constructio interrete.* Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Sed ego in hoc resisto; Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. italic;
Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Cave putes quicquam esse verius.* Eaedem res maneant alio modo. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. underlined;
Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? An tu me de L. * Murenam te accusante defenderem. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Certe non potest. Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus. link;

Numquam beatus

Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. Quis Aristidem non mortuum diligit? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Manebit ergo amicitia tam diu, quam diu sequetur utilitas, et, si utilitas amicitiam constituet, tollet eadem. Ecce aliud simile dissimile.
  1. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?
  2. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.
  3. Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
  4. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Sed tamen intellego quid velit. Si longus, levis. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Tamen a proposito, inquam, aberramus. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Qualem igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. 
Ista similia non sunt, Cato, in quibus quamvis multum
processeris tamen illud in eadem causa est, a quo abesse
velis, donec evaseris;

Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.
Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?
Sullae consulatum? Invidiosum nomen est, infame, suspectum.
Sed nimis multa. Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus.
Confecta res esset. Immo alio genere;
Recte, inquit, intellegis. Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
Qui convenit? Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta* non habentur communia. et peccata;

A.2. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.

Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Nam ante Aristippus, et ille melius. Age sane, inquam. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Qui est in parvis malis. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Itaque his sapiens semper vacabit. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.

  1. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
  2. Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.
  3. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.
  4. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.

Hoc mihi cum tuo fratre convenit. De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari. An est aliquid, quod te sua sponte delectet? Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.

Как во городе было во Казани