A.
Test for basic formatting
-
headers
-
italic/bold/underline
-
links
-
lists
-
side-notes
-
pre-block
A.1.
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit.
Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.
Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum
occultissimarum.
Duo Reges: constructio interrete.*
Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus
factis re, non teste moveamur.
Sed ego in hoc resisto;
Cuius similitudine
perspecta in formarum specie ac dignitate transitum
est ad honestatem dictorum atque factorum. Primum cur
ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Mihi
quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in
iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.
|
italic;
|
-
list
-
with dashes
-
sublist numeric
-
second item
-
third level
-
alpha list
-
back to level 2
-
back to dash
-
again, dash
Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine
appellas? Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum
est testimonium multitudinis. Quod ea non occurrentia
fingunt, vincunt Aristonem;
Cave
putes
quicquam
esse
verius.*
Eaedem res maneant alio modo. Quid
ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?
Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur.
|
underlined;
|
Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia,
non modo voluptatem. Quid enim tanto opus est instrumento
in optimis artibus comparandis?
An tu me de L. *
Murenam te accusante defenderem.
Graecum enim hunc versum nostis omnes-:
Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Certe non potest.
Ille vero, si
insipiens-quo certe, quoniam tyrannus.
|
link;
|
Numquam beatus
Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit
essentne fusi hostes. Quam ob rem tandem, inquit, non
satisfacit? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
|
|
Α α, Β β, Γ γ, Δ δ, Ε ε, Ζ ζ, Η η, Θ θ, Ι ı, Κ κ, Λ λ, Μ μ, N ν, Ξ ξ, Ο ο, Π π, Ρ ρ, Σ σ/σ, Τ τ, Υ υ, Φ ϕ, Χ χ, Ψ ψ, Ω ω.
|
|
Аа Бб Вв Гг Дд Ее Ëë Жж Зз Ии
Йй Кк Лл Мм Нн Оо Пп Рр Сс Тт
Уу Фф Хх Цц Чч Шш Щщ Ъъ Ыы Ьь
Ээ Юю Яя
|
|
ανδρα μοı εννεπε, μουσα, πολυτροπον, οσ μαλα πολλα
|
|
Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber,
in quo multum admodum fortunae datur. Graecis hoc modicum
est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;
Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis
squilla atque acupensere cum decimano.
Quis Aristidem non mortuum diligit?
Est enim effectrix multarum
et magnarum voluptatum. Manebit ergo amicitia tam diu,
quam diu sequetur utilitas, et, si utilitas amicitiam
constituet, tollet eadem. Ecce aliud simile dissimile.
|
|
-
Sed nonne merninisti
licere
mihi ista probare, quae sunt a te dicta?
-
Tibi hoc incredibile,
quod
beatissimum.
-
Dicam,
inquam,
et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.
-
Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Sed tamen intellego quid velit. Si longus, levis.
Qualem igitur hominem natura inchoavit?
Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Tamen a proposito, inquam, aberramus. Sin laboramus,
quis est, qui alienae modum statuat industriae?
Qualem
igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis
tuis. Ego quoque, inquit, didicerim libentius
si quid attuleris, quam te reprehenderim. Ergo id
est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
|
|
Ista similia non sunt, Cato, in quibus quamvis multum
processeris tamen illud in eadem causa est, a quo abesse
velis, donec evaseris;
Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt.
Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt?
|
|
Sullae consulatum?
|
Invidiosum nomen est, infame, suspectum.
|
|
Sed nimis multa.
|
Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus.
|
|
Confecta res esset.
|
Immo alio genere;
|
|
Recte, inquit, intellegis.
|
Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
|
|
Qui convenit?
|
Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta*
non habentur communia.
|
et peccata;
|
A.2.
Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.
Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;
Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Nam ante Aristippus, et ille melius.
Age sane,
inquam. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere
numerare.
Qui est in parvis malis.
Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat
ortus illinc. Non minor, inquit, voluptas percipitur
ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Ergo adhuc,
quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse
mutandi nominis.
Vos autem cum perspicuis dubia debeatis
illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Quis
non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Fortitudinis
quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari
virum vetant in dolore. Itaque his sapiens semper
vacabit. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum
et hominis idem mihi videri potest.
-
Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
-
Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur.
-
A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.
-
Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
Hoc mihi cum tuo fratre convenit.
De malis
autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata
sint, ait optime iudicari.
An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
Quod idem cum vestri faciant,
non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Etenim
nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi
ipsae per se expetuntur. Ut placet, inquit, etsi enim
illud erat aptius, aequum cuique concedere. Habent
enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
Как во городе было во Казани